If Clause
If Clause หรือ Condition Clause หมายถึงประโยคที่แสดงหรือกำหนดเงื่อนไข ขึ้นในเวลาที่ต่างๆ กัน แต่เวลาที่พูดนั้นเกิดขึ้นในขณะปัจจุบันรูปกริยาที่ต่างกันใน If-clauseเป็นเพียงตัวบ่งให้ทราบว่าเป็น เงื่อนไขแบบใดเท่านั้น
ประโยค If-clause (ประโยคเงื่อนไข) จะประกอบด้วย
1. ส่วนที่เป็นเงื่อนไข (If Clause)
2. ส่วนที่เป็นข้อความหลัก (Main Clause)
....................................................................................
1. If-clause แบบที่1 ใช้สมมุติในสิ่งที่เป็นไปได้และเป็นจริง ประโยค if-clause เป็น present simple ประโยค main-clause จะเป็น future simple
# if-clause ==> v.1
# main-clause ==> will, shall, can, may + v.1
If Clause + future tense
- If it doesn't rain tomorrow, we will have a picnic.
- I will be able to do this exercise if I try.
# ถ้าเป็นความจริงเสมอ main-clause ให้ใช้ present simple
- If the ice falls into the water, it floats.
# กริยาใน main-clause เป็นคำสั่ง หรือ ขอร้อง ให้ใช้ present simple
- If the teacher asks you, tell him the truth. (คำสั่ง)
- If you leave, please turn out the light. (ขอร้อง)
# If-clause แบบที่1นี้ สามารถใช้ should แทน if ได้
- Should he refuse to leave, telephone Mr. John.
= If he refuse to leave, telephone Mr. John.
# unless = if not; ประโยคหลัง unless จะเป็นประโยคบอกเล่า ไม่อย่างนั้นจะเป็นปฏิเสธซ้อนปฏิเสธ
- Malee will not come unless she has time.
- Malee will not come if she has no time.
2. If-clause แบบที่2 ใช้สมมุติในสิ่งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้หรือไม่เป็นจริงในปัจจุบัน ประโยค if-clause เป็น past simple ประโยค main-clause จะเป็น future in the past หรือ conditional tense
# if-clause ==> v.2
# main-clause ==> would, should, could, might + v.1
- If I had more time, I would read more books. [ขณะปัจจุบันนี้ไม่มีเวลามากพอ]
- If I were you, I would not let him say such things. [ใช้ were กับทุกบุรุษ ไม่ใช้ was]
# เราสามารถละ if โดยเอากริยาช่วย were ในประโยค if-clause มาไว้หน้าประโยคแทน
- If he were to leave (If he left) )today, he would be there by Friday.
= Were he to leave today, he would be there by Friday.
3. If-clause แบบที่3 ใช้สมมตุในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เลย หรือตรงกันข้ามกับความจริงในอดีต ประโยค if-clause เป็น past perfect ประโยค main-clause จะเป็น future perfect in the past หรือ perfect conditional
# if-clause ==> had + v.3
# main-clause ==> would, should, could, might + have + v.3
- If I had had her e-mail address, I would have written to her.
# ถ้าเป็นเหตุการณ์ในอดีตกับปัจจุบันสังเกตจาก now ให้เปลี่ยน Tense ใน main-clause จาก would have + v.3 เป็น would + v.1
- If there had been no floods last year, the crop would be better now.
# เราสามารถละ if โดยเอากริยาช่วย had ในประโยค if-clause มาไว้หน้าประโยคแทน
- If I had known that, I would have lent you mine.
= Had I known that, I would have lent you mine.
*หมายเหตุ: นอกจากคำว่า if แล้ว ยังมีคำอื่นๆที่ใช้ในประโยคเงื่อนไข ได้แก่
a) suppose หรือ supposing = สมมุติว่า
b) on condition that หรือ on the condition that = โดยมีเงื่อนไขว่า
c) so long as หรือ as long as = ถ้า, ตราบใดที่
d) what if = สมมุติว่า
In linguistics, a protasis is the subordinate clause (the if-clause) in a conditional sentence. For example, in "if X, then Y", the protasis is "if X". The other clause ("then Y") is called the apodosis.
In logic, the apodosis corresponds to the consequent, the protasis to the antecedent.
Examples of protases
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น